Στο γκρουπ των ομάδων του Βαγγέλη Μαρινάκη αναμένεται να ενταχθεί το προσεχές διάστημα ο Φρανσουά Μοντεστό.
Μαζί του φαίνεται πως επιστρέφει και η πρώην γενική
διευθύντρια του Ολυμπιακού αλλά και μέχρι πρότινος CEO της Ρόμα, Λίνα Σουλούκου,
η οποία είναι έτοιμη να αναλάβει διευθυντικές αρμοδιότητες στο γκρουπ των
ομάδων του μεγαλομετόχου της ερυθρόλευκης ΠΑΕ. Δηλαδή του Ολυμπιακού, της
Νότιγχαμ Φόρεστ και της Ρίο Άβε.
Εστιάζοντας όμως στον Μοντεστό, σημειώνεται ότι ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού (2010-13) ετοιμάζεται για τη δεύτερη συνεργασία του με τον ισχυρό άνδρα των Πειραιωτών, αφού από το 2016 έως το 2022 βρισκόταν στου Ρέντη ως αθλητικός διευθυντής αλλά και ως επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ.
Στην αρχή αυτής της συνεργασίας καταγράφηκε μια
ενδιαφέρουσα ιστορία με πρωταγωνιστή τον ίδιο και έναν μετέπειτα «αστέρα» του
παγκόσμιου ποδοσφαίρου που ακούει στο όνομα… Έρλινγκ Χάαλαντ. Μεταφερόμαστε λοιπόν στο
καλοκαίρι του 2016, όταν ο νυν αρχισκόρερ της Μάντσεστερ Σίτι ήταν 16 χρονών
και ανήκε στη νορβηγική Μπρίνε.
Ο Κορσινακός σκάουτερ είχε ξεχωρίσει τα προσόντα του και εισηγήθηκε
στην ερυθρόλευκη διοίκηση την απόκτησή του, η οποία σε πρώτο χρόνο δεν παρουσιάστηκε αρνητική. Μόνο που στη συνέχεια οι απαιτήσεις της Μπρίνε κρίθηκαν υπέρογκες, αφού το ποσό που ζητήθηκε για τη μεταγραφή ανερχόταν
στα 3 εκατομμύρια ευρώ.
Παρά το γεγονός ότι σήμερα ο θηριώδης επιθετικός κοστίζει…
τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων, τα χρήματα που ζητήθηκαν τότε ήταν όντως παράλογα,
αφού λίγους μήνες αργότερα πουλήθηκε στη Μόλντε έναντι του ποσού... 200 χιλιάδων ευρώ!
Η Μόλντε από την πλευρά της, τον πούλησε στη Ζάλτσμπουργκ τον Ιανουάριο του 2019 έναντι πέντε εκατομμυρίων, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια οι μετακινήσεις σε Ντόρτμουντ και Σίτι που τον κατατάσσουν σήμερα στη λίστα με τους κορυφαίους σκόρερ του αθλήματος.
Η μεταγραφή του Χάαλαντ δεν προχώρησε λοιπόν ποτέ αλλά ο Μοντεστό πιστώθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στον Πειραιά μεταγραφές που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην τότε ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς, με τους Παπέ Αμπού Σισέ, Ουσεϊνού Μπα και Μαντί Καμαρά να αποτελούν κλασικά παραδείγματα.
